Kinsendael-Kriekenputreservaat

• Moestuin

De eerste schriftelijke vermeldingen over het gebruik van dit terrein dateren van de middeleeuwen. In de veertiende eeuw wordt het domein van Groelst opgedeeld: een van de percelen wordt het Kinsendaal. Het hangt in die periode af van het feodale hof van Affligem.

Het domein – ‘Het Hof te Glatbeke’ – (gronden, boerderij en bijgebouwen) blijft generaties lang in het bezit van de families Van der Straeten en later Waslanski.

In 1828 volgt de verkoop aan Alphonse Marbais du Gratry, een adviseur bij het Rekenhof, die er belangrijke werken uitvoert. Het landhuis van de laatste eigenaar (baron Van der Linden d’Hoogvorst) wordt een neoklassiek kasteel, met paardenstallen, koetshuis, tuinierswoning, vijver, moestuin, serres, siertuin en fruitbomen.

Tussen 1855 en 1883 vergroot Kinsendaal in verschillende stappen, met de aankoop van beboste gronden op de rechteroever van de Groelsbeek, die zelf deel uitmaken van het vroegere Groelstdomein. Die vormen het huidige Kriekenput.

Die naam dankt het domein aan de kriekenbomen die langs de huidige Engelandstraat stonden, maar er is nooit een aanwijzing gevonden dat er ook een waterput was. Tenzij de naam verwijst naar het diepe dal op deze plaats.

Charles Woeste, de leider van de Katholieke Partij en minister van Staat, werd in 1890 eigenaar van Kinsendaal. Zijn familie verkocht het kasteel en het prachtige romantische park op haar beurt door in 1924.
Het kwam in handen van nog twee eigenaars voor het ten prooi viel aan verwaarlozing.

In 1960 kwam de 7,4 hectare van Kinsendaal in handen van de Immobiliën Vennootschap van België, met de bedoeling om het te verkavelen, na drainering en aansluiting van de bronnen op de riolering.

Het oude kasteel was zwaar beschadigd na een brand in de Tweede Wereldoorlog en werd afgebroken. Het westelijke deel van de tuin werd genivelleerd en de vijver gedempt. Met het oog op de komst van nieuwe bewoners werd de Engelandstraat verbreed.

Toen dook een andere bedreiging op: de aanleg van de zuidelijke ring rond Brussel. Om de wijk te beschermen, stelde de Ukkelse gemeenteraad in 1974 voor om Kinsendaal als groene zone in te kleuren. Vijf jaar later gebeurde dat ook. Een schadeloosstelling van de Immobiliën Vennootschap drong zich op.

Een tijd lang werd het park niet onderhouden en zo kregen de natuurlijke plantensoorten de kans om het in zijn ongerepte staat te herstellen.

Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest kocht het dan op 4 maart 1988 aan. Het wilde de ecologische waarde ervan veilig stellen en verleende het domein het jaar daarna het statuut van natuurreservaat.