Roodebeekpark

Het Roodebeekpark is een beboste stedelijke ruimte. Het is ontstaan uit de fusie van de eigendommen van Emile Devos en Constant Montald en werd opengesteld in 1948. De gronden van Roodebeek waren in de 18e eeuw eigendom van het klooster van de Jezuïeten van Brussel. De vier percelen die de basis van het huidige park vormen, werden in 1778 gekocht door de eigenaar van het huidige Maloukasteel. In de 19e eeuw kreeg een pachter de toestemming om er voor onbeperkte tijd zand en stenen te winnen. De steile hellingen die we er vandaag nog vinden zijn een overblijfsel van deze zand- en steengroeve. Sinds het park werd opengesteld voor het publiek heeft het een aantal veranderingen ondergaan. Het heeft een oppervlakte van 4,5 ha. Het bevat een aantal soorten die dateren van toen het park privaat eigendom was: bruine beuken, kastanjebomen, gewone acacia’s, kersenbomen, … en een aantal inheemse soorten die geleidelijk terrein winnen en de rotspartijen een natuurlijk uitzicht verlenen. Men vindt er zeer mooie beuken, rode eiken, linden. In het kreupelhout treft men veldbies, klimop en grassen aan.

Om de erosie van de hellingen tegen te gaan, werden er een aantal jaar geleden renovatiewerken uitgevoerd. Het park staat op de bewaarlijst van de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen. Naast een speelplein bevat het park ook een volledig vernieuwd dierenverblijf en een arboretum dat aangelegd werd om de botanische rijkdom van het park in de verf te zetten. De vzw Natura Roodebeek beheert in nauwe samenwerking met de dienst Openbaar groen het geheel van deze infrastructuren.