Woluwepark

• Toegang voor personen met een beperkte mobiliteit
• Fontein met drinkbaar water
• Speelplein
• Picknicktafel
• Zone 'honden zonder leiband'

Het park werd aangelegd naar aanleiding van de organisatie van de Wereldtentoonstelling in 1897. Die zou doorgaan in het Jubelpark, maar ook in het Koninklijk Domein van Tervuren. Daar wilde koning Leopold II een reusachtig paviljoen wijden aan Congo – vandaag het Koninklijk Museum voor Afrikaanse Kunst.

Om die twee polen van de Wereldtentoonstelling met elkaar te verbinden, dienden belangrijke infrastructurenwerken te worden uitgevoerd: de aanleg van de grote Tervurenlaan, die Victor Besme al twintig jaar eerder in zijn plannen voor buitenwijken had opgenommen; de wijziging van de spoorlijn Brussel-Tervuren, ter hoogte van Woluwe; de omlegging en overwelving van een deel van de Woluwe en, als sluitstuk, de aanleg van een andere grote verkeersader, de latere Vorstlaan, die het mogelijk maakte om vanaf de Louizalaan naar Tervuren te rijden.

Zoals bij de meeste van zijn visionaire stedenbouwkundige plannen, wilde Leopold II een immens groot park aanleggen langs de nieuwe laan. Want dat zou ze mooier, aantrekkelijker en groener maken, en zo de bourgeoisie van die periode lokken.

Het gekozen terrein lag aan de eerste bocht van de laan en de hoek met de later aangelegde Vorstlaan. De hoger gelegen delen waren bebost, een overblijfsel van het Mesdaelbosch, dat vroeger aansloot op het Zoniënwoud. De rest van de zone bestond uit landbouwland en vochtige terreinen.

Voor de aanleg liet de koning zijn keuze vallen op de Franse landschapsarchitect Emile Lainé. Die voerde belangrijke grondwerken uit om het relatief vlakke en karakterloze terrein om te vormen tot een landschapsvallei. De grond die ze uitgroeven voor de aanleg van vijvers, werd gebruikt voor de berm van de nieuwe spoorweglijn en om reliëf te geven aan het terrein. Lange kronkelige wegen langs grote waterpartijen en boomgroepen doorkruisen het park. De werken duurden drie jaar (1896-1899).

In 1909, enkele maanden na de dood van de Leopold II, werd het park opgenomen in de Koninklijke Schenking aan de Belgische Staat.

In 1920 vonden de eerste sportactiviteiten plaats in het park. In de jaren zestig kwam er een sportcomplex met de huidige installaties op het sportveld in het hoger gelegen deel van de groene ruimte.

Na de Eerste Wereldoorlog werd het park gerestaureerd. De klassering volgde in 1972 en het is nu eigendom van het Brussels Gewest, dat instaat voor beheer en onderhoud.

Beeldhouwwerk

Beschermde bomen (1988)

Dit beeldhouwwerk van Nathalie Joiris (1964) werd gekozen naar aanleiding van de jaarlijkse wedstrijd van de Europese Stichting voor Beeldhouwkunst. Drie meidoorns groeien elk tussen twee granietzuilen, alsof die de boom in bescherming nemen. Levend en statisch materiaal vormen zo een eenheid, een huwelijk tussen natuur en kunst.

Museum

Nabij de hoek van Tervuren- en Vorstlaan, vlak tegenover het park, ligt het tramdepot van Woluwe, beheerd door de MIVB. Het biedt ook plaats aan het ‘Museum voor het Stedelijk Vervoer te Brussel’. De collectie bestaat uit trams, bussen, trolleybussen en taxi’s die de hoofdstad sinds 1869 doorkruisten