Bospark

• Toegang voor personen met een beperkte mobiliteit
• Sportfaciliteiten
• Speelplein
• Zone 'honden zonder leiband'

In 1854 werd de gemeentelijke begraafplaats van Anderlecht aangelegd op landbouwgrond in de Aumalewijk. Vroeger, en gedurende meerdere eeuwen, bevond de begraafplaats van Anderlecht zich rond de Sint-Pieter- en Sint-Guidokerk.  De toename van de bevolking in deze gemeente en de cholera-epidemie van 1849 deed de gemeenteraad besluiten om een nieuwe necropolis te bouwen. 
De nieuwe begraafplaats met een oppervlakte van bijna 110 are, werd ingehuldigd in 1866 en vervolgens uitgebreid in 1888 (of 1924) tot 4,67 hectare. 

De begraafplaats is omgeven door hoge bakstenen muren en is toegankelijk vanaf het Rustplein, via een monumentale ingang, ontworpen door de gemeentelijke architect Louis Ernest s’Jongers. Grote smeedijzeren poorten worden omgeven door 2 gegraveerde arduinen zuilen versierd met decoratieve vazen die verwijzen naar eeuwigheid en onsterfelijkheid.
Op de begraafplaats werden veel bomen geplant, er werden paden getekend en er werd een ereplantsoen aangelegd voor de vele soldaten die tijdens de oorlog 14-18 aan het front zijn gesneuveld. 

In 1937 was de bevolkingsgroei van de gemeente zodanig dat deze begraafplaats te klein werd. Daarom werd besloten een nieuwe begraafplaats aan te leggen in de Vogelenzang, die op 31 oktober 1953 werd ingehuldigd. Op deze begraafplaats, in de wijk Aumale werd het laatste graf gegraven in 1953 en de 1300 graven werden in 1963 verplaatst naar de nieuwe begraafplaats.

Er werden verschillende projecten bestudeerd voor de herbestemming van dit terrein en het werd uiteindelijk een openbaar park dat vanaf 1967 in verschillende fasen werd ontwikkeld. Het terrein werd opgehoogd met landbouwgrond, maar de belangrijkste paden bleven bewaard, evenals bijna alle bomen die aanwezig waren, waardoor een bebost en heuvelachtig park is ontstaan dat werd beschermd op 3 juli 1997. 
Het park bevat veel opmerkelijke bomen en zelfs enkele van de meest opmerkelijke in het Brussels Gewest. Veel hulst getuigt van het bestaan van het oude kerkhof. Een andere historische getuigenis van de oude begraafplaats is de hoofdingang, die is gerestaureerd en bewaard gebleven. De hoge ommuring van de begraafplaats werd in 1967 afgebroken. Er zijn slechts 5 traveeën bewaard gebleven, aan weerszijden van de ingang. 

In maart 2018 werd het beheer van dit park aan Leefmilieu Brussel toevertrouwd. 
 

Monumentale ingang

Zoals veel gebouwen in Anderlecht is de monumentale ingang van het oorspronkelijk kerkhof, op het Rustplein, het werk van Louis Ernest s’Jonghers (1866-1931).  Hij was de aangewezen architect van de stad en ontwierp een aantal openbare gebouwen, waaronder verschillende Anderlechtse scholen, maar ook het Vredegerecht op het Verzetsplein. Deze monumentale ingang heeft grote smeedijzeren poorten omringd door imposante arduinen pilaren met daarop decoratieve vazen. Verschillende decoraties verwijzen naar eeuwigheid en onsterfelijkheid, zoals de letters die in de kapitelen zijn gegraveerd: alfa en omega, de eerste en laatste letters van het Griekse alfabet, het begin en het einde. Deze monumentale ingang en de aan weerszijden bewaarde traveeën van de omringende muur getuigen vandaag van de geschiedenis van de gemeentelijke begraafplaats. 

Opmerkelijke bomen

Het Bospark telt meer dan 300 bomen, waarvan sommige heel bijzonder zijn. Zo zijn er twee gewone acacia's met een omtrek van 350 en 302 cm en vier zilverlindes met een omtrek van 380, 374, 371 en 351 cm. Er zijn ook vijftien hemelbomen, waaronder 5 exemplaren met een omtrek van meer dan 200 cm en een hemelboom met een omtrek van 372 cm, de grootste hemelboom van de bomen die Leefmilieu Brussel beheert.
Door de aanwezigheid van deze opmerkelijke bomen werd het Bospark in juli 1997 beschermd.